Iedereen heeft wel eens ‘een dip’ of zit soms even niet zo lekker in zijn vel. U voelt zich dan somber of verdrietig na bijvoorbeeld een tegenslag, een ruzie, het verlies van een dierbare of zomaar. Meestal gaat dit vanzelf over. Maar bij sommige mensen blijft deze stemming aanhouden. Ze hebben nergens meer zin in of belangstelling voor. Hun hele leven wordt beheerst door somberheid. Ze hebben geen energie om iets te ondernemen en het lukt maar niet om minder somber te worden. Mensen die weken- tot maandenlang last houden van zo’n zwaarmoedige stemming kunnen lijden aan een depressie.

Wat is depressie?

Depressie is een stemmingsstoornis. Iemand met een depressie heeft last van:

• een sombere, neerslachtige stemming en een leeg gevoel
• en/of het verlies van interesse en plezier

Daarnaast heeft iemand last van één of meerdere van onderstaande klachten of verschijnselen:

• een gevoel van waardeloosheid of schuldgevoelens
• slaapstoornissen
• minder of meer eetlust of duidelijke gewichtsverandering
• weinig energie of vermoeidheid
• concentratieproblemen of besluiteloosheid
• traagheid of juist aanhoudende lichamelijk onrust
• terugkerende gedachten over de dood of zelfdoding.

Soms gaat een depressie gepaard met allerlei andere klachten zoals lusteloosheid, paniek- of angst, snel geïrriteerd zijn, vergeetachtigheid, verminderde seksuele gevoelens, veel of juist niet kunnen huilen, gevoelens van hopeloos- en hulpeloosheid, lichamelijke klachten waarvoor geen oorzaak gevonden wordt en het leven zinloos vinden. Ook kan iemand met een depressie zichzelf, zijn huis en sociale contacten verwaarlozen.

Verder lezen? Zie http://www.psychischegezondheid.nl

Iedereen is wel eens bang. En dat is maar goed ook, want angst zet ons lichaam op scherp. We schrikken bijvoorbeeld van de geur van brand, zodat we het vuur snel kunnen blussen of kunnen vluchten. Maar sommige mensen zijn bang terwijl er geen werkelijke aanleiding toe is. Het zweet breekt ze bijvoorbeeld uit bij de gedachte dat ze een telefoontje moeten plegen, ze zijn erg bang om alleen gelaten te worden of moeten van zichzelf overdreven vaak hun handen wassen. Als de angst het dagelijks leven in de weg staat, dan kan het zijn dat er sprake is van een angststoornis.

Wat is een angststoornis?

Mensen met een angststoornis zijn regelmatig zeer angstig terwijl er geen werkelijke aanleiding voor is. Ze hebben de neiging om situaties die ze met de angst in verband brengen te vermijden. Die vermijding gaat hun leven steeds meer bepalen, terwijl hun angst er niet minder door wordt. De angst ontregelt dan het dagelijks leven. Een angststoornis krijgt iemand meestal niet van de ene op de andere dag. Grenzen verschuiven bijna onmerkbaar totdat de situatie uit de hand loopt. Iemand gaat de deur helemaal niet meer uit of staat urenlang bijvoorbeeld deuren of gas te controleren. Veelvoorkomende klachten bij een angststoornis zijn: hoofdpijn, buikpijn, slaapproblemen, gebrek aan eetlust en concentratieproblemen. Ook hebben mensen vaak last van een bang voorgevoel, (over)bezorgdheid, prikkelbaarheid, nervositeit, spanning en onrust. Tijdens een angst- of paniekaanval zijn de meest voorkomende:

• pijn of beklemd gevoel op de borst
• hartkloppingen
• zweten
• ademnood, het gevoel te stikken
• snel en hijgend ademhalen
• duizeligheid of het gevoel flauw te vallen
• trillen
• misselijkheid of diarree
• een doof gevoel of tintelingen in de armen en benen
• een gevoel van onwerkelijkheid, als in een droom

Er bestaan veel verschillende angststoornissen. De meest voorkomende zijn de specifieke fobie en de sociale fobie.

Wat is een obsessief-compulsieve stoornis?

Mensen met een obsessief-compulsieve stoornis (OCS) hebben last van dwanggedachten (obsessies), dwanghandelingen (compulsies) of een combinatie van beide. Dwanggedachten zijn vervelende, steeds terugkerende gedachten die moeilijk los te laten zijn. Bij een dwanghandeling doen mensen dingen steeds op dezelfde manier (rituelen). Door het uitvoeren van dwanghandelingen proberen ze te voorkomen dat gebeurt waar ze zo bang voor zijn, omdat het anders te veel spanning oproept. Ze blijven bijvoorbeeld sloten of elektrische apparaten controleren omdat ze bang zijn dat er ingebroken wordt of het huis ontploft.


Verder lezen? Zie: www.psychischegezondheid.nl

Sommige mensen ervaren langdurig lichamelijke klachten zonder dat daarvoor een medische oorzaak te vinden is. Dit noem je een somatoforme stoornis. Het grootste misverstand over deze stoornis is dat de klachten gefantaseerd of expres veroorzaakt zouden zijn.

Wat is een somatoforme stoornis?

Mensen met een somatoforme stoornis hebben aanhoudend pijn of andere lichamelijke klachten waarvoor artsen geen medische oorzaak kunnen vinden. De diagnose somatoforme stoornis kan niet gesteld worden als de lichamelijke klachten verklaard kunnen worden door een andere psychische aandoening, bijvoorbeeld een depressie of een angststoornis. De stoornis is voor veel mensen moeilijk te begrijpen. Vaak wordt gedacht dat de klachten worden ingebeeld, nagebootst of bewust veroorzaakt. Vanwege dit onbegrip uit de omgeving kunnen de klachten toenemen. De volgende lichamelijke klachten komen voor:

• chronische hoofdpijn
• rugpijn
• gewrichtspijn
• pijn op de borst
• chronische vermoeidheid
• buik-, maag- en darmklachten
• duizeligheid
• hartkloppingen
• uitvalsverschijnselen
  
  

Het kan ook gebeuren dat de klacht hoort bij een verklaarbare lichamelijke aandoening, maar ernstiger is of langer duurt dan je zou verwachten. Bijvoorbeeld wanneer iemand na een lichte verwonding aan een hand veel langer pijn houdt dan medisch kan worden verklaard. Vaak ontstaan er, vanwege de aanhoudende lichamelijk klachten, ook psychische problemen. Zo ontstaat er een vicieuze cirkel waarin de gevolgen de klachten in stand houden en herstel wordt belemmerd.

Een van de vormen van de somatoforme stoornis is hypochondrie.Het gaat hierbij om de de ongegronde vrees een ziekte onder de leden te hebben.

Verder lezen? Zie http://www.psychischegezondheid.nl.

Veel mensen zijn wel eens boos of hevig geëmotioneerd. Sommige mensen zijn echter zeer gevoelig voor emotionele prikkels en reageren hier sterk op. Bij hun kunnen emoties soms zo hoog oplopen, dat ze moeilijk weer kalmeren. Sommige (jong)volwassenen huilen snel, en zonder duidelijke aanleiding. Anderen zijn snel boos en soms ook agressief. En weer anderen zijn erg snel bang en paniekerig. Allen geven aan dat zij de emoties en hun gedrag wel willen, maar niet kunnen stoppen.

Dit zijn emotieregulatie problemen. De meest voorkomende emoties waarbij de regulatie tekort schiet zijn boosheid, woede, ongenoegen, ontevredenheid. Maar het kan ook teleurstelling zijn, angst en paniek zijn. Hierdoor kan men snel en vaak in ruzies verzeild raken, of juist buiten de groep geplaatst worden. Zo ontstaan er problemen op school, werk of met relaties.

Emotieregulatie- en gedragsproblemen kunnen onderdeel zijn van persoonlijkheidsstoornissen of ADHD. 

Verder lezen? Zie http://www.psychischegezondheid.nl.

Iedereen heeft wel eens hoofdpijn en af en toe flink moe zijn na een dag hard werken kan een voldaan gevoel geven. Niets om je zorgen over te maken. Of toch..? Kleine en veel voorkomende klachten kunnen ongemerkt iemands leven binnensluipen. Soms raakt iemand er aan gewend geraakt zich vaak moe te voelen. Maar vaak moe zijn, is dat wel zo gewoon? En die maagpijn, hoort die echt bij je? Wanneer iemand doorgaat en dit soort symptomen negeert, kan dat een tijdlang goed gaan. Er kan een moment komen dat de klachten hun tol eisen, en er sprake is van overspanning of burn-out.

Wat is overspannenheid?

Iemand is overspannen (overwerkt of overbelast) als spanningsklachten zo erg zijn dat men niet goed meer kan functioneren. Bij overspannenheid heeft iemand meestal een paar weken nodig om te herstellen en weer in balans te komen.

Wat is burn-out?

Bij een burn- out kan iemand niet meer werken en/of nauwelijks in het gezin functioneren. Bij een burn-out voelt men zich lichamelijk en geestelijk totaal uitgeput. Dit is het gevolg van vaak jarenlange spanningsklachten die steeds erger zijn geworden en waaraan te weinig aandacht is besteed. In dat geval is deskundige hulp en training nodig om beter te worden en te leren grenzen te herkennen en te bewaken.

Lichamelijke signalen zijn:

• Vermoeidheid
• Slecht slapen.
• Spierpijn, hoofdpijn, rugpijn.
• Maagpijn, darmstoornissen.
• Verminderde weerstand en daardoor meer kans op verkoudheid en griep.
• Hartkloppingen, een hogere bloeddruk en cholesterol.
• Toegenomen transpiratie en trillen.
  
  

Psychische signalen zijn:

• Niet meer tot rust kunnen komen, opgejaagd gevoel.
• Prikkelbaarheid, sneller geïrriteerd zijn.
• Sombere buien, huilbuien en piekeren.
• Angst.
• Niet meer kunnen genieten, lusteloosheid.
• Slecht beslissingen kunnen nemen.
• Veel vergeten, concentratieproblemen.
• Onzekerheid, verminderd zelfvertrouwen.
• Schuldgevoelens.
  
  

Verder lezen? Zie:http://www.psychischegezondheid.nl.

Bijna iedereen maakt wel een keer in zijn leven iets ergs of iets schokkends mee. Bijvoorbeeld een inbraak, een scheiding of een auto-ongeluk. De meeste mensen kunnen zo’n traumatische ervaring zelf verwerken. Maar sommigen slagen er niet in de draad van het dagelijks leven weer op te pakken. Er kan dan sprake zijn van een posttraumatische stress-stoornis.

Wat is een post traumatische stressstoornis?

Een posttraumatische stress-stoornis (PTSS) ontstaat door een gebeurtenis die psychisch een diepe wond (trauma) heeft achtergelaten en veroorzaakt zoveel stress dat het dagelijks leven erna (post) ernstig is verstoord. Mensen hebben een PTSS wanneer de lichamelijke en geestelijke klachten die ze direct na de traumatische ervaring hebben, niet binnen 3 maanden verdwijnen. De gebeurtenis heeft een blijvende pijn veroorzaakt en de klachten die het slachtoffer daardoor heeft, staan het dagelijks functioneren in de weg. Soms krijgen mensen pas na maanden of jaren last van de traumatische ervaring. Dat geldt bijvoorbeeld voor slachtoffers van incest, oorlog, vervolging of marteling. 

De verschijnselen van een PTSS zijn verschillend. Mensen kunnen last hebben van herbelevingen, vermijding, spanning en verhoogde waakzaamheid. Bij herhaalde vroegkinderlijke trauma’s zijn de verschijnselen vaak meer complex en grijpen diep in in de persoonlijkheidsontwikkeling.

Veel mensen met een PTSS geven zichzelf de schuld van de gebeurtenis en hebben last van minderwaardigheidsgevoelens.

Verder lezen? Zie http://www.psychischegezondheid.nl.

Wat is een persoonlijkheidsstoornis?

Iedereen heeft persoonlijke eigenschappen. Samen vormen die eigenschappen iemands karakter. Bijna ieder mens heeft wel karaktertrekken die op anderen vreemd of storend overkomen, of waarvan ze zelf erg last hebben.

Bij mensen met een persoonlijkheidsstoornis of persoonlijkheidsproblematiek is er sprake van een langdurend patroon van moeilijkheden of vastlopen op meerdere terreinen van het leven, beginnend in de vroege volwassenheid. Bijvoorbeeld mislukkingen in het werk, stuklopende relaties, het moeilijk kunnen opbouwen van een vriendenkring en zich moeilijk kunnen aanpassen. Vaak heeft ook de omgeving last van het gedrag.

Er worden verschillende persoonlijkheidsstoornissen onderscheiden. Bijvoorbeeld: de afhankelijke, de antisociale, de obsessief-compulsieve, de ontwijkende, de narcistische en de borderline persoonlijkheidsstoornis. De meeste mensen met een persoonlijkheidsstoornis voldoen niet volledig aan alle kenmerken van een persoonlijkheidsstoornis, maar herkennen zich wel in een aantal.

Enkele voorbeelden van problemen die mensen met een persoonlijkheidsstoornis kunnen hebben zijn:

• Steeds terugkerende conflicten met mensen in de omgeving
• Een instabiel levenspatroon
• Hevige stemmingswisselingen
• Agressief en impulsief gedrag
• Snel buitengesloten of afgewezen voelen
• Moeilijk zelfstandig keuzes in het leven durven te maken
• Op een dwangmatige manier bezig zijn alles in het leven perfect te regelen
• Sterke geremdheid in sociaal contact
• Extreme schuld en/of schaamtegevoelens
• Extreme minderwaardigheidsgevoelens of extreem instabiel zelfgevoel
  
  

Verder lezen? Zie: http://www.psychischegezondheid.nl.

Rouw is een reactie op een ingrijpende verandering of verlies van een situatie. Er is verdriet, maar ook verbijstering, ongeloof of woede. Een van de ingrijpendste verliezen is het overlijden van een dierbare. Maar ook andere verliezen kunnen rouw veroorzaken. Bijvoorbeeld een verhuizing, het verlies van een huwelijk of een vriendschap, van werk of gezondheid. In principe is dat een natuurlijk proces dat heelt met de tijd.

Fasen van rouw

Een rouwproces bestaat uit verschillende fasen. Fasen kunnen door elkaar lopen. Het is ook niet zo dat iedereen alle fasen doormaakt.

• Ontkenning

Direct na een overlijden ervaren sommige mensen een gevoel van onwerkelijkheid, andere mensen voelen vrijwel niets. Deze fase, waarin het verlies nog niet helemaal doordringt, geeft de gelegenheid de waarheid geleidelijk onder ogen te zien.

• Boosheid en protest

‘Waarom overkomt mij dit?’ In deze fase zoeken mensen vaak een ‘schuldige’, om verdriet en boosheid op te projecteren.

• Onderhandelen en vechten

Dit kan vele vormen aannemen. Bijvoorbeeld door bij een echtscheiding of ontslag naar de rechter stappen. Of zelfs door een (ex)partner te stalken.

• Verdriet of depressie

Als het verdriet echt door gaat dringen, is dit zwaarste en verdrietigste tijd.

• Aanvaarding

Dit gaat met vallen en opstaan. Er komt weer wat meer ruimte, er kunnen voorzichtig weer wat plannen voor de toekomst worden gemaakt.

Gevolgen van rouw

Iedereen gaat verschillend met rouw om. U kunt door heftige emoties overvallen worden en gevoelens ervaren die u niet van uzelf kent: verdriet en somberheid, angst, agressie, schuld, verwarring. Maar misschien ervaart u ook positieve gevoelens, zoals opluchting en tevredenheid over de uiteindelijke gang van zaken. Ook beseft u mogelijk dat het verdriet van het moment de keerzijde is het mooie dat u heeft ervaren. Door het verdriet veranderen soms tijdelijk uw interesses en behoeften, bijvoorbeeld uw behoefte aan intimiteit. Ook uw lichaam kan heftig reageren op rouw, bijvoorbeeld door spierspanningsklachten, concentratieverlies, vermoeidheid, slapeloosheid of rusteloosheid. Rouw is een ingrijpend proces dat veel van u vraagt. Ook als het verlies al een tijdje geleden heeft plaatsgevonden, is het heel normaal om af en toe weer verdriet te hebben. Als de klachten echter aanblijven spreekt men van gestagneerde rouw en kan therapie een uitweg bieden.

Verder lezen? Zie: http://www.psychischegezondheid.nl.