Iedereen is wel eens bang. En dat is maar goed ook, want angst zet ons lichaam op scherp. We schrikken bijvoorbeeld van de geur van brand, zodat we het vuur snel kunnen blussen of kunnen vluchten. Maar sommige mensen zijn bang terwijl er geen werkelijke aanleiding toe is. Het zweet breekt ze bijvoorbeeld uit bij de gedachte dat ze een telefoontje moeten plegen, ze zijn erg bang om alleen gelaten te worden of moeten van zichzelf overdreven vaak hun handen wassen. Als de angst het dagelijks leven in de weg staat, dan kan het zijn dat er sprake is van een angststoornis.

Wat is een angststoornis?

Mensen met een angststoornis zijn regelmatig zeer angstig terwijl er geen werkelijke aanleiding voor is. Ze hebben de neiging om situaties die ze met de angst in verband brengen te vermijden. Die vermijding gaat hun leven steeds meer bepalen, terwijl hun angst er niet minder door wordt. De angst ontregelt dan het dagelijks leven. Een angststoornis krijgt iemand meestal niet van de ene op de andere dag. Grenzen verschuiven bijna onmerkbaar totdat de situatie uit de hand loopt. Iemand gaat de deur helemaal niet meer uit of staat urenlang bijvoorbeeld deuren of gas te controleren. Veelvoorkomende klachten bij een angststoornis zijn: hoofdpijn, buikpijn, slaapproblemen, gebrek aan eetlust en concentratieproblemen. Ook hebben mensen vaak last van een bang voorgevoel, (over)bezorgdheid, prikkelbaarheid, nervositeit, spanning en onrust. Tijdens een angst- of paniekaanval zijn de meest voorkomende:

• pijn of beklemd gevoel op de borst
• hartkloppingen
• zweten
• ademnood, het gevoel te stikken
• snel en hijgend ademhalen
• duizeligheid of het gevoel flauw te vallen
• trillen
• misselijkheid of diarree
• een doof gevoel of tintelingen in de armen en benen
• een gevoel van onwerkelijkheid, als in een droom

Er bestaan veel verschillende angststoornissen. De meest voorkomende zijn de specifieke fobie en de sociale fobie.

Wat is een obsessief-compulsieve stoornis?

Mensen met een obsessief-compulsieve stoornis (OCS) hebben last van dwanggedachten (obsessies), dwanghandelingen (compulsies) of een combinatie van beide. Dwanggedachten zijn vervelende, steeds terugkerende gedachten die moeilijk los te laten zijn. Bij een dwanghandeling doen mensen dingen steeds op dezelfde manier (rituelen). Door het uitvoeren van dwanghandelingen proberen ze te voorkomen dat gebeurt waar ze zo bang voor zijn, omdat het anders te veel spanning oproept. Ze blijven bijvoorbeeld sloten of elektrische apparaten controleren omdat ze bang zijn dat er ingebroken wordt of het huis ontploft.


Verder lezen? Zie: www.psychischegezondheid.nl

Rouw is een reactie op een ingrijpende verandering of verlies van een situatie. Er is verdriet, maar ook verbijstering, ongeloof of woede. Een van de ingrijpendste verliezen is het overlijden van een dierbare. Maar ook andere verliezen kunnen rouw veroorzaken. Bijvoorbeeld een verhuizing, het verlies van een huwelijk of een vriendschap, van werk of gezondheid. In principe is dat een natuurlijk proces dat heelt met de tijd.

Fasen van rouw

Een rouwproces bestaat uit verschillende fasen. Fasen kunnen door elkaar lopen. Het is ook niet zo dat iedereen alle fasen doormaakt.

• Ontkenning

Direct na een overlijden ervaren sommige mensen een gevoel van onwerkelijkheid, andere mensen voelen vrijwel niets. Deze fase, waarin het verlies nog niet helemaal doordringt, geeft de gelegenheid de waarheid geleidelijk onder ogen te zien.

• Boosheid en protest

‘Waarom overkomt mij dit?’ In deze fase zoeken mensen vaak een ‘schuldige’, om verdriet en boosheid op te projecteren.

• Onderhandelen en vechten

Dit kan vele vormen aannemen. Bijvoorbeeld door bij een echtscheiding of ontslag naar de rechter stappen. Of zelfs door een (ex)partner te stalken.

• Verdriet of depressie

Als het verdriet echt door gaat dringen, is dit zwaarste en verdrietigste tijd.

• Aanvaarding

Dit gaat met vallen en opstaan. Er komt weer wat meer ruimte, er kunnen voorzichtig weer wat plannen voor de toekomst worden gemaakt.

Gevolgen van rouw

Iedereen gaat verschillend met rouw om. U kunt door heftige emoties overvallen worden en gevoelens ervaren die u niet van uzelf kent: verdriet en somberheid, angst, agressie, schuld, verwarring. Maar misschien ervaart u ook positieve gevoelens, zoals opluchting en tevredenheid over de uiteindelijke gang van zaken. Ook beseft u mogelijk dat het verdriet van het moment de keerzijde is het mooie dat u heeft ervaren. Door het verdriet veranderen soms tijdelijk uw interesses en behoeften, bijvoorbeeld uw behoefte aan intimiteit. Ook uw lichaam kan heftig reageren op rouw, bijvoorbeeld door spierspanningsklachten, concentratieverlies, vermoeidheid, slapeloosheid of rusteloosheid. Rouw is een ingrijpend proces dat veel van u vraagt. Ook als het verlies al een tijdje geleden heeft plaatsgevonden, is het heel normaal om af en toe weer verdriet te hebben. Als de klachten echter aanblijven spreekt men van gestagneerde rouw en kan therapie een uitweg bieden.

Verder lezen? Zie: http://www.psychischegezondheid.nl.